Είναι αστείο αλλά στις ΗΠΑ όλοι συνδέουν την ποδηλασία με την υγεία. Όταν όμως είσαι στο κορυφαίο επίπεδο βλέπεις την πραγματικότητα. Οι αγώνες ποδηλασίας δεν είναι υγιές άθλημα σε καμιά περίπτωση….
Αυτά τα λόγια ειπώθηκαν από τον Ολυμπιονίκη της Αθήνας στην ποδηλασία, Τάιλερ Χάμιλτον, παρακάτω ένα μέρος του δημοσιεύματος
Τι προσφέρει το ντόπινγκ αίματος
Γιατί όμως οι αθλητές να τρυπάνε τον εαυτό τους και να μεταγγίζουν ολόκληρες φιάλες αίματος; Ο στόχος τους είναι να αυξηθεί τεχνητά ο αριθμός των ερυθροκυττάρων στο σώμα τους. Κάπως έτσι αυξάνεται η ικανότητα του σώματος να αυξάνει οξυγόνο στους ιστούς, άρα παράγει και μεγαλύτερη ενέργεια για να βελτιώσει την απόδοσή του. Γι αυτό και η συγκεκριμένη μέθοδος ντόπινγκ βρίσκει μεγάλη ανταπόκριση σε αθλήματα που απαιτούν αντοχή, όπως οι δρόμοι μεγάλων αποστάσεων, η ποδηλασία, το cross country σκι και άλλα.
Δυο-τρεις μήνες πριν από τον αγώνα λαμβάνεται από τον αθλητή μερική ποσότητα από το αίμα του. Το αίμα αυτό αποθηκεύεται, ενώ το σώμα του αθλητή παράγει φυσιολογικά περισσότερο αίμα για να επιστρέψει σε μια φυσιολογική κατάσταση. Το αποθηκευμένο αίμα χορηγείται στον αθλητή περίπου 1 εβδομάδα πριν τον αγώνα ή τη διοργάνωση. Η χορήγηση επιπλέον αίματος αυξάνει τον αριθμό των ερυθροκυττάρων και έτσι βελτιώνει την ικανότητα του σώματος του αθλητή να μεταφέρει οξυγόνο. Εναλλακτικά ο αθλητής μπορεί να λάβει αίμα (μετάγγιση αίματος) ή ερυθρά αιμοσφαίρια από κάποιον άλλο αθλητή.
Υπάρχει και τεχνητός τρόπος αύξησης του οξυγόνου, με τροποποιημένα προϊόντα αιμοσφαιρίνης, συμπεριλαμβανομένων και αντίστοιχης από βοοειδή.
Όσο για την περίφημη EPO, την ερυθροποιητίνη που έκανε θραύση τα τελευταία χρόνια, είναι μια ουσία η οποία επίσης πετυχαίνει την αύξηση του οξυγόνου. Οι παρενέργειες του ντόπινγκ αίματος είναι πολύ σημαντικές, καθώς φτάνουν ακόμη και σε θρομβώσεις-εγκεφαλικά επεισόδια κλπ.
“Γιατί ντοπαρίστηκα με ερυθροπιτίνη”
Πώς όμως ένας αθλητής φτάνει στο σημείο να κάνει μεταγγίσεις, να κρύβεται σε δωμάτια ξενοδοχείου, να εξαφανίζεται όταν γίνονται έλεγχοι και γενικά να παίζει … κρυφτό με την αστυνομία και τις αρχές; Ο Ολυμπιονίκης της Αθήνας στην ποδηλασία, Τάιλερ Χάμιλτον, έχει υπογράψει ένα συγκλονιστικό βιβλίο με τίτλο ‘ο Σκοτεινός Αγώνας’ (κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Σπυρόπουλου, σε μετάφραση Νικηφόρου Κουρή) που έγινε μπεστ σέλερ με τη βοήθεια και του συγγραφέα Ντάνιελ Κόιλ.
Το βιβλίο είναι από την αρχή ως το τέλος του μια γροθιά στο στομάχι, καθώς αποκαλύπτει όλο τον υποκριτικό κόσμο της ποδηλασίας, την τραγική φιγούρα του Λανς Άμρστρονγκ και όλη την ιστορία που συντάραξε το σπορ και συνολικά τον παγκόσμιο αθλητισμό.
Ο Τάιλερ περιγράφει πως αποφάσισε να κάνει ντόπινγκ. Έβλεπε έναν-έναν τους συναθλητές του να τον ξεπερνούν. Ήξερε ή υποψιαζόταν ότι έπαιρναν ουσίες, αλλά στο τέλος δεν άντεξε να μένει … πίσω, παρά την σκληρή προπόνησή του. Όταν ο γιατρός της ομάδας, του έδωσε τα πρώτα φιαλίδια με ερυθροποιητίνη, ήξερε ότι είχε περάσει τον Ρουβίκωνα.
Γράφει σε κάποια στιγμή:
“Πολλοί με ρωτούν εάν η χρήση EPO είναι επικίνδυνη για την υγεία. Θα ήθελα να απαντήσω σ’ αυτό το ενδιαφέρον ερώτημα με την παρακάτω λίστα
Αγκώνας
Ώμος
Κλείδα (δυο φορές)
Μέση
Γλουτός
Δάχτυλα (πολλές φορές)
Πλευρά
Καρπός
Μύτη
Αυτά είναι τα κόκαλα που έσπασα στην αγωνιστική μου καριέρα. Δεν είναι σπάνια τα σπασίματα στο επάγγελμά μας. Είναι αστείο αλλά στις ΗΠΑ όλοι συνδέουν την ποδηλασία με την υγεία. Όταν όμως είσαι στο κορυφαίο επίπεδο βλέπεις την πραγματικότητα. Οι αγώνες ποδηλασίας δεν είναι υγιές άθλημα σε καμιά περίπτωση…. Πώς σε κάνει η ΕPO να νιώθεις; Σε κάνει να νιώθεις τέλεια, κυρίως επειδή δεν νιώθεις τίποτα απολύτως. Δεν είσαι διαλυμένος. Νιώθεις υγιής, φυσιολογικός, δυνατός. Έχεις πιο έντονο χρώμα στα μάγουλά σου, γκρινιάζεις λιγότερο, είσαι πιο ευχάριστος στην παρέα. Αυτές οι μικρές διάφανες σταγόνες, δουλεύουν σαν ράδιο σήματα. Δίνουν εντολή στον μυελό των οστών να παράξει πιο πολλά ερυθρά αιμοσφαίρια που σύντομα γεμίζουν οξυγόνο στους μυς σου. Όλα στο σώμα σου λειτουργούν φυσιολογικά. Μόνο, που έχεις περισσότερη ενέργεια. Μπορείς να πιέσεις πιο δυνατά, για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Τα όρια σου μεγαλώνουν. Κατά πολύ”.
Μια βελόνα τεράστια, για το ζεστό σου αίμα
Ο Τάιλερ Χάμιλτον περιγράφει πως ανέβηκε στην ιεραρχία της Postal και γνώρισε από κοντά τον Λανς Άρμστρονγκ, τον αλαζόνα υπεραθλητή ο οποίος ενώ υπερασπιζόταν την ‘καθαρότητά’ του, αποκρούοντας κάθε νύξη για αναβολικές ουσίες, μέσα στο ψυγείο του είχε πάντοτε ερυθροποιητίνη. Το επόμενο στάδιο μετά την EPO ήταν η μετάγγιση αίματος. Η πρώτη εμπειρία του Χάμιλτον, έγινε σε ένα παραλιακό ξενοδοχείο λίγο έξω από τη Βαλένθια.
Πίσω στο βιβλίο: “Έδεσε (σ.σ ο γιατρός) ένα μπλε ελαστικό ιμάντα κάτω από το μπράτσο, έβαλε μια άδεια σακούλα μετάγγισης πάνω σε μια άσπρη πετσέτα στο πάτωμα δίπλα στο κρεβάτι και σκούπισε το εσωτερικό του αγκώνα μου με οινόπνευμα. Στη συνέχεια έβγαλε μια βελόνα. Είχα δει πολλές βελόνες, αλλά αυτή ήταν τεράστια. Σαν καλαμάκι του καφέ. Ήταν ενωμένη με μια σύριγγα κι αυτή με τη σειρά της ήταν ενωμένη με το διάφανο καλώδιο που οδηγούσε το αίμα στην σακούλα.
Με ένα μικρό λευκό περιστροφικό διακόπτη έλεγχε την ταχύτητα της ροής. Κοίταξα μακριά κι ένιωσα τη βελόνα να μπαίνει μέσα. Όταν κοίταξα ξανά, το αίμα μου έτρεχε σταθερά μέσα στην τσάντα στο πάτωμα. Συχνά ακούς τη φράση ‘μετάγγιση αίματος’ να συζητείται, όπως συζητείται η ερυθροπιτίνη και η τεστοστερόνη. Σα να είναι παρόμοια. Λοιπόν, δεν είναι. Με τα άλλα πράγματα, καταπίνεις ένα χαπάκι ή κολλάς ένα αυτοκόλλητο, ή δέχεσαι μια μικρή ένεση. Εδώ βλέπεις μια μεγάλη διάφανη σακούλα να γεμίζει αργά με το ζεστό κατακόκκινο αίμα σου. Δεν το ξεχνάς ποτέ”. Η αντίστοιχη διαδικασία (η μετάγγισή του κατεψυγμένου αίματός του) έγινε λίγους μήνες αργότερα, στη διάρκεια του γύρου της Γαλλίας. Ο Χάμιλτον ήταν πλέον έμπειρος…
Ξαπλωμένοι στο πάτωμα
Οι έλεγχοι της WADA μετά το 2000, άρχισαν να γίνονται ασφυκτικοί και αιφνιδιαστικοί. Γράφει για ευτράπελα, όπως τη σύλληψη ενός αθλητή όταν ο ελεγκτής είχε κρυφτεί … στο γκαράζ και τον αιφνιδίασε πλήρως, για ένα διεκδικητή του γύρου της Γαλλίας που είχε βάλει παντού καθρέφτες γύρω από το σπίτι του για να επιβλέπει ποιος μπαίνει και ποιος όχι, τα “συνθηματικά” με τη γυναίκα του όταν χτυπούσε το κουδούνι και μια επίσκεψη που δεν περίμενε ποτέ. Ήταν τελείως ανυποψίαστος όταν άκουσε τη φράση:
(Ο Τάιλερ Χάμιλτον άφησε μαλλιά και άλλαξε ζωή μετά την αποκάλυψη της αλήθειας )
“Κύριε Χάμιλτον. Είμαι από την USADA για να κάνουμε ένα έλεγχο”. Η Heaven (η σύζυγός του) κι εγώ κοιταχτήκαμε για ένα δευτερόλεπτο που μας φάνηκε αιώνας. Κινηθήκαμε σαν ένα σώμα και ξαπλώσαμε με την κοιλιά στο πάτωμα της καινούργιας μας κουζίνας. “Είναι κανείς εδώ”; Συρθήκαμε στο πάνω πάτωμα και ξαπλωμένοι μέσα στο σαλόνι, ακούγαμε τα χτυπήματα στην πόρτα. Τους αποφύγαμε εκείνη τη μέρα. Παραποίησα λίγο τα whereabouts (οι αθλητές δηλώνουν που κάνουν προετοιμασία), ήπια τόνους νερού και κατούρησα πολλές φορές. Όταν σιγουρεύτηκα πως δεν μπορούσε να φανεί κάτι πήγα και πέρασα τον έλεγχο”.
Η ζωή του Χάμιλτον θα συνεχιζόταν κανονικά, αν δεν πιανόταν να έχει κάνει χρήση αναβολικών για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα. Τότε που ένιωσε και την ανάγκη να παραδεχθεί την αλήθεια, έστω κι αν του αφαιρέθηκαν οι τίτλοι και τα μετάλλιά του. Λυτρωμένος από τις ενοχές, μίλησε πρώτα στην οικογένειά του και ύστερα στο κοινό. Παντρεύτηκε ξανά, συνεχίζει να ποδηλατεί, όχι όμως επαγγελματικά. Η λύτρωση ήταν ολοκληρωτική και ταυτόχρονα ισοπεδωτική.
Το είχε πει κάποτε και ο Εμιλ Ζολά (το ρητό βρίσκεται στο ξεκίνημα του βιβλίου): “Εαν κρύψεις την αλήθεια και τη θάψεις κάτω από το χώμα, θα μεγαλώσει και θα αποκτήσει τέτοια δύναμη, που την ημέρα που θα αποκαλυφθεί, θα διαλύσει τα πάντα στο πέρασμά της”.
Αυτός, ενδεχομένως, να είναι ο πιο σοβαρός λόγος για να παραδεχθεί κανείς το ντόπινγκ. Αρκεί να τα έχει βρει με τον εαυτό του…
Πηγές: BBC, Τelegraph, Foxnews, Ifet.gr, Tyler Hamilton και Daniel Coyle: Ο Σκοτεινός Αγώνας (μτφ: Νικηφόρος Κουρής)
