Οι άνθρωποι που δεν έχουν γνώσεις Ιατρικής ή βιολογίας όταν εκφράζονται λένε: Α! αυτός κρέμασε! ή ρε συ, αυτός έπαθε καρδιά; Σε κάθε περίπτωση περιγράφουν μια εικόνα με απλοϊκό τρόπο, που όμως είναι κοντά στην αλήθεια! Το σίγουρο είναι ότι κάποιος δεν κρεμάει, ούτε γίνεται απότομα καρδιοπαθής. Παρακάτω μια περιγραφή του φαινομένου δείκτης Matsuda, για το τι συμβαίνει μέσα στο σώμα, όταν πολλοί άνθρωποι που έχουν χρησιμοποιήσει αναβολικά στεροειδή τείνουν να εμφανίζουν υψηλότερο σπλαχνικό λίπος, μειωμένη ευαισθησία στην ινσουλίνη ή και καρδιακές βλάβες.
Πολλοί από αυτούς κυκλοφορούν ανάμεσα μας είναι πρώην αθλητές, προπονητές, steroids ντίλερ, εδικοί, φανατικοί της επίδοσης. Φυσικά το έργο επαναλαμβάνεται με σύγχρονο τρόπο, τώρα που πολλοί έχουν το διαδίκτυο και τα κινητά τηλέφωνα.
Ευρωπαϊκή Εταιρεία για τη Μελέτη του Διαβήτη: Συνεδρίαση (EASD) στο Μόναχο, Γερμανία (12 – 16 Σεπ -15) δείχνει ότι η χρήση αναβολικών στεροειδών σχετίζεται με μειωμένη ευαισθησία στην ινσουλίνη.
Η μελέτη είναι από τον Δρ. Τζον Ρασμούσεν και τους συνεργάτες του, Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Χέρλεβ, Κοπεγχάγη, Δανία.
Η κατάχρηση αναβολικών ανδρογόνων στεροειδών (AAS) προκαλεί μία δραματική αύξηση των ανδρογόνων στο πλάσμα όπου κυρίως έχουν διερευνηθεί οι παρενέργειες που έχουν σχέση με τις διαταραχές στον υποθάλαμο-υπόφυση-γονάδες (η οποίες ρυθμίζουν διάφορες λειτουργίες του σώματος όπως στο αναπαραγωγικό και ανοσοποιητικό σύστημα). Ωστόσο μεταβολικές ανεπιθύμητες ενέργειες δεν έχουν ακόμη ανακαλυφθεί. Ο στόχος αυτής της μελέτης ήταν να διερευνηθεί η επίδραση της κατάχρησης των AAS στην κοιλιακή κατανομή του λίπους και την ευαισθησία στην ινσουλίνη (IS) σε νέους άνδρες.
Μια διασταυρωμένη μελέτη διατομής έλεγξε περιπτώσεις μεταξύ νέων ανδρών (ηλικίας 50 ετών και κάτω) διεξήχθη μεταξύ τριών ομάδων όπου μελετήθηκαν:
- Η τρέχουσα κατάχρηση με AAS
- Η προηγούμενη κατάχρηση με AAS
- Υγιείς ηλικίας μάρτυρες που δεν είχαν χρησιμοποιήσει AAS.
Όλοι οι συμμετέχοντες ασχολήθηκαν με ασκήσεις ενδυνάμωσης, αναδόμησης των μυών
Μια δοκιμασία ανοχής γλυκόζης από το στόμα 120 min (OGTT-α πρότυπη δοκιμή για το διαβήτη) πραγματοποιήθηκε μετά από ένα ελάχιστο χρονικό διάστημα 8 ωρών από ολονύκτια νηστεία. Η γλυκόζη του πλάσματος και η ινσουλίνη λήφθηκαν σε πέντε χρονικά σημεία κατά τη διάρκεια της OGTT: 0, 30min, 60min, 90min και 120 min. H ινσουλίνη (IS) στη συνέχεια υπολογίζεται χρησιμοποιώντας τον τύπο που είναι γνωστός ως δείκτης *Matsuda, όπου με υψηλότερες τιμές δείχνουν καλύτερη ευαισθησία στην ινσουλίνη.
Η σύσταση του σώματος εκτιμήθηκε με DEXA-σάρωση συμπεριλαμβανομένων των μετρήσεων κατανομής του κοιλιακού λίπους, διαιρούμενο σε σπλαχνικό λιπώδης ιστός (VAT-fat -λίπους γύρω από τα όργανα) και του υποδόριου λιπώδους ιστού (SAT).
Σε ένα σύνολο 100 συμμετεχόντων συμπεριελήφθησαν:
- Η τρέχουσα κατάχρηση σε AAS , n = 37 (μέση ηλικία 31,4 έτη)
- πρώην κατάχρηση AAS, n = 33 (μέση ηλικία 34,8 έτη, μέσος όρος διάρκειας αφού AAS παύση 2,6 έτη)
- και υγιείς συμμετέχοντες ελέγχου, η = 30 (μέση ηλικία 31,5 έτη).
Οι συμμετέχοντες με την τρέχουσα κατάχρηση σε ανδρογόνα στεροειδή (AAS) και πρώην κατάχρηση AAS είχαν μια σαφώς χαμηλότερη βαθμολογία στο δείκτη Matsuda ανακλώντας ελαττωμένη IS (ευαισθησία στην ινσουλίνη) σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου (ο δείκτης Matsuda κατέδειξε 6.49 στην τρέχουσα κατάχρηση vs. 5.09 προηγούμενη κατάχρηση vs. 8.51 χωρίς κατάχρηση).
Παρά το γεγονός αυτό, οι άνδρες με τρέχουσα κατάχρηση σε AAS είχαν τη μεγαλύτερη άπαχη μάζα σώματος και χαμηλότερο συνολικό σωματικό λίπος% σε σύγκριση με τους υγιείς μάρτυρες και σε άτομα με πρώην κατάχρηση AAS (μέση άλιπης μάζας σώματος 25,4 kg / m 2 [τρέχουσα κατάχρηση] vs. 21.3 kg / m 2[πρώην κατάχρησης] vs 21,9 kg / m 2 [έλεγχοι] και για το σωματικό λίπος 14,1% [τρέχουσα κατάχρηση] vs. 17,3% [πρώην κατάχρησης] έναντι 19,4% [έλεγχοι]).
Ωστόσο, ο όγκος του ήταν υψηλότερο στις ομάδες με την τρέχουσα AAS και πρώην κατάχρηση AAS από ό, τι στους μάρτυρες (σημαίνει 388 cm3 τρέχουσα κατάχρηση vs 347 cm3 πρώην κακοποίηση και 290 cm3 όχι κατάχρηση). Επιπλέον, οι τρεις ομάδες διέφεραν σημαντικά σε όγκο SAT (υποδόριο λιπώδης ιστός, καθώς οι συμμετέχοντες με τον πρώην κατάχρηση AAS είχε τον υψηλότερο όγκο SAT (962 cm3) και ανδρών με την τρέχουσα κατάχρηση AAS είχαν χαμηλότερο όγκο (546 cm3) vs συμμετέχοντες ελέγχου (748 cm3). Οι αναλύσεις έδειξαν ότι ο VAT-fat (λίπος γύρω από τα όργανα) και ο SAT ήταν αντιστρόφως ανάλογα με την βαθμολογία Matsuda Index.
Οι ερευνητές ανέφεραν:. «Τα σημερινά δεδομένα δείχνουν ότι η ιστορία της κατάχρηση σε AAS οδηγεί σε μειωμένη IS- (ευαισθησία στην ινσουλίνη) , ακόμα και αρκετά χρόνια μετά την διακοπή σε AAS, σε σύγκριση με υγιείς μάρτυρες που δεν είχαν χρησιμοποιήσει AAS. Αυτό το αποτέλεσμα θα μπορούσε να διαμεσολαβείτε από την αύξηση του VAT-fat (λίπος γύρω από τα όργανα) ως η κύρια μεταβολικά ενεργός λιπώδης ιστός.»
Πρόσθεσαν επίσης στην αναφορά : «Έχουμε εργαστεί περαιτέρω σχετικά με τα δεδομένα και διαπιστώσαμε ότι τόσο το υψηλότερο σπλαχνικό λίπος και η μειωμένη ευαισθησία στην ινσουλίνη θα μπορούσε να προκληθεί από μειωμένα επίπεδα των καρδιακών * νατριουρητικών πεπτιδίων, τα οποία είναι κατά κύριο λόγο γνωστά ως οι ρυθμιστές κλειδιά του νερού και νατρίου στην σταθερότητα του καρδιαγγειακού συστήματος. Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι αυτά τα οι καρδιακά πεπτίδια καταστέλλονται σαφώς από τα αναβολικά στεροειδή και επιπλέον η μείωση στα επίπεδα συνδέεται με την διαταραγμένη ευαισθησία στην ινσουλίνη».
*Τα νατριουρητικά πεπτίδια παράγονται από το μυοκάρδιο των κόλπων ή/και των κοιλιών σε καταστάσεις διάτασης, καρδιακής ανεπάρκειας, ισχαιμικής βλάβης ή αρρυθμίας. Τα επίπεδα τους στο αίμα είναι ευθέως ανάλογα της υποκείμενης βλάβης, γι’ αυτό και χρησιμοποιούνται ως δείκτης διάγνωσης ή και πρόγνωσης της καρδιακής βλάβης.
* Matsuda -Δείκτης αντίστασης στην ινσουλίνη που χρησιμοποιείται σε κλινικές καταστάσεις
